Koń i jego ruch dają zupełnie nowe i niespotykane w innych metodach terapeutycznych możliwości.

Hipoterapia to jedna z metod rehabilitacji osób niepełnosprawnych (stosowana jako jedna z terapii wspomagających rehabilitację klasyczną), a swoją specyfikację zawdzięcza koniowi biorącemu udział w terapii. Jest to metoda doskonale uzupełniające wszystkie inne oddziaływania rewalidacyjne i rehabilitacyjne, a jej uniwersalność polega na jednoczesnym oddziaływaniu na strefę ruchową, emocjonalną, społeczną, intelektualną i sensoryczną poprzez kontakt człowieka ze zwierzęciem

W hipoterapii wykorzystywany jest chód konia w stępie, co stymuluje przemieszczanie środka ciężkości jeźdźca w sposób zbliżony do ruchu miednicy człowieka podczas chodu.

Cele hipoterapii:

– normalizowanie napięcia mięśni,

– przekazywanie wzorca chodu (torowanie neuronalne),

– hamowanie patologicznie przetrwałych odruchów postawy i wywoływanie odruchów równoważnych i obronnych,

– zapobieganie przykurczom, usprawnianie;

– poprawa równowagi, orientacji w przestrzeni, orientacji w schemacie ciała, koordynacji wzrokowo-ruchowej;

– stymulowanie zmysłów, zwłaszcza czucia głębokiego;

– rozwijanie umiejętności poznawczych: praca nad koncentracją uwagi, uczenie nowych pojęć i umiejętności;

– poprawa samooceny i kondycji psychicznej pacjentów;

– umożliwienie kontaktu z naturą nie tylko poprzez kontakt z żywym zwierzęciem, ale poprzez zwiększenie możliwości lokomocyjnych;

– aktywizowanie całego organizmu (poprawa pracy narządów wewnętrznych, dotlenienie organizmu, praca różnych grup mięśni).

Cele i środki działania dobiera się indywidualnie dla danego pacjenta. Zależnie od potrzeb można korzystać z różnych form hipoterapii, należy jednak pamiętać, że podział ten nie jest sztywny i poszczególne formy terapii mogą się łączyć i wzajemnie uzupełniać.